Luxemburg, september 2019

Achter deze titel gaat voor ons een begrip schuil. “Luxemburg” staat voor een weekeinde van zwaar (trainings-)werk, waarbij geleider en hond worden onderworpen aan een langdurige oefeningen. Het doel is simpel: wen jezelf en jouw hond eraan dat succes niet verzekerd is, dat een inzet langdurig kan zijn en dat er na enkele uren van zoeken nog steeds verwacht wordt dat een slachtoffer wordt verwezen door de hond en dat zowel de geleider als de hond fysiek en mentaal in staat zijn deze prestatie enkele dagen vol te kunnen houden.
Onze vrienden van het Reddingshonden Team Noord-Holland (RHT-NH) hadden ons vergezeld met vier geleiders en honden. Zo kunnen we van elkaar leren en eerlijke feedback krijgen van kritische (mede-)beoordelaars.

Het terrein is moeilijk: heuvelachtig met rotsformaties, grotten, dichte begroeiing, riviertjes. De oefeningen waren uitgezet voor twee honden per keer, de eerste dag alleen de honden van dezelfde groep samen, en de tweede dag werkten er “gemengde” koppels (Sirius / RHT-NH) per oefening. Afgezien van het feit dat de slachtoffers werden gevonden konden we ook constateren dat de honden voldoende concentratievermogen hadden om de hele oefening (die vele uren in beslag nam!) te blijven zoeken en verwijzen.

“Slachtoffers” met bloederige (nep-)verwondingen, volledig gecamoufleerde slachtoffers, in pikdonkere grotten of kloven verstopt, het maakte de honden niets uit. Iedereen werd gelokaliseerd door de honden.

Hemeltjelief!

Het was de kers op de taart voor wat betreft de opleiding van onze nieuwe lichting honden: vier koppels kunnen zich inzetwaardig noemen voor het vlaktewerk. En deze doelstelling voor 2019 is ruimschoots behaald.

Sneeuw training 2019

Het moet nog maar eens worden gezegd: we doen de sneeuw training voor twee redenen, te weten voor de samenwerking binnen het team / de roedel en voor het puinwerk. We achten de kans, dat we ooit zullen worden ingezet op een lawine ongeveer net zo groot als een inzet op de planeet Mars, maar het soort werk komt heel sterk overeen met het werken op puin. Alleen is het zoveel schoner en minder risicovol als het werken op puin, waar je allerlei voorwerpen kunt aantreffen waaraan mens en hond zich kunnen verwonden.

Het weer was ons dit jaar heel erg goed gezind: er was voldoende sneeuw om mooie verstekken te bouwen en de zon was er bijna elke dag. Het leek wel vakantie… De honden hebben heel goed werk laten zien, van de kleine Silke tot goeie ouwe Chinook. Vooral de laatste oefening was indrukwekkend: het verstek was geheel gesloten en de honden werden één voor één ingezet op een egale sneeuw vlakte. Zonder uitzondering gaf elke hond keurig de plaats aan waar gegraven moest worden om vervolgens samen met de geleider het verstek open te graven en in te dringen bij het slachtoffer.

Samen uitwerken

Er kon mooi doorgewerkt worden omdat we versterking hadden gekregen van vrienden, die twee dagen de rol van slachtoffer en bivakwacht op zich wilden nemen. Inge van Zweden en Henk van Ulzen: onze dank is groot.

Natuurlijk werd er naast hard werken ook aan de teambuilding gedacht. Op het terras, in de zon, aan de Apfelstrudel of Kaiserschmarren, koffie, warme chocolademelk. Ach allemaal heel vervelend ☺

Na een feestmaal op de vrijdag avond zijn we zaterdag weer richting huis gegaan. Wim en Annet verspeelden een band van de auto, maar de vertraging was dermate weinig dat ze toch rond etenstijd weer thuis waren.

Het was (weer) een geslaagde week!

Hans Groote