Disciplines

Het Vlakte zoeken
Hierbij zoeken de honden de land percelen af, ongeacht of het om natuur-, landbouw-, of bewoonde gebieden gaat. De honden werken deze gebieden af en verwijzen de vindplaats van een slachtoffer aan de geleider. Het behoeft weinig betoog dat het belangrijkste gereedschap van de hond de neus is, maar er komt nog een hoop meer bij kijken.
[> zie ook: “Vrij Zoeken”]

Het Puin- en Gebouwen Doorzoeken
Hierbij werken de honden (deels ingestorte) gebouwen door, op zoek naar slachtoffers. Tezamen met de geleiders begeven ze zich op veelal riskante zoek locaties, wat dus inhoudt dat de hond daaraan gewend moet zijn. Dit naast alle vaardigheden die vereist zijn voor het feitelijke zoeken.

Het Zoeken op Water
Deze discipline spreekt tot de verbeelding. Je kan toch niet door water ruiken? Nee, dat is niet mogelijk, zelfs niet voor de verfijnde hondenneus. Maar huidvetten, die op het water drijven, of een gasbelletje, dat uit een lichaam ontsnapt is voldoende voor de hond om waar te nemen. Het vomeronasale orgaan (‘Orgaan van Jacobson’) stelt de hond in staat heel nauwkeurig vloeistoffen te proeven en zelfs de geringste aanwijzing is voldoende voor de verwijzing.

De sneeuwtrainingen, die we met onze honden in de Alpengebieden doen zijn bedoeld voor het verder verfijnen van de vaardigheden van onze honden, want we verwachten niet dat we ooit voor lawines zullen worden ingezet in of rond Nederland…

Sneeuw trainingen vormen de basis voor het puin zoeken. Sneeuw is veel schoner en ‘puurder’ dan puin, waar stof en viezigheid het zoeken misschien niet zozeer beïnvloeden, maar wel de honden veel smeriger maken en de kans op verwondingen veel groter zijn dan in de sneeuw…