Dit jaar stond in het teken van het corona pandemie. Het allesoverheersende internationale probleem heeft natuurlijk ook onze club diep geraakt. Er is na de uitbraak en de daarop volgende maatregelen van de Nederlandse overheid nauwelijks meer getraind en de inzet activiteiten zijn tot een minimum beperkt gebleven. De ernst en de besmettelijkheid van dit virus werd ons heel duidelijk gemaakt toen in de decembermaand één van onze clubleden positief werd getest, ondanks alle voorzorgsmaatregelen.
Dit alles betekent niet dat er niet veel is veranderd bij Sirius: Na een fantastische week in de Oostenrijkse sneeuw (net voor de uitbraak van de corona crisis) hebben we weer een klap te verwerken gehad. De reeks verliezen van honden gedurende 2019 zette zich helaas voort met het overlijden van Ollie, de Landseer van Hans en Maaike in maart van dit jaar.
Er was gelukkig ook positief nieuws met betrekking tot het honden-bestand: Wim en Annet kregen “gezinsuitbreiding” in de vorm van Labrador teefje Bente en bij Appie kwam een blonde jongedame van hetzelfde ras, Marly, onze gelederen versterken. Tezamen met Silke, de Golden van Hans en Maaike vormen deze drie dametjes de toekomst van Sirius.
Djinta, de Flatcoated teef van mij, mocht van haar welverdiende rust gaan genieten. De “grand old lady” mocht met haar tien jaren nu uit het inzetbare team terugtreden en doet nog gezellig “voor spek en bonen” mee met haar (korte) oefeningetjes tijdens de trainingen.
Alle veranderingen in het honden bestand hebben dus geleid tot de inzetbare kern van Chica, Evi, Jessy en Yelle; de bijna inzetbare Silke en de bovenvermelde ‘jonge garde’.
In de laatste maanden van het jaar is er een aspirant aangeslotene bij Sirius gekomen. Jessica gaat met haar Australische terriër Saidah meetrainen. Met opzet gebruik ik de term “gaat meetrainen”, want tot het einde van 2020 waren de trainingen stopgezet en heeft Jessica alleen (beperkt) kunnen kennismaken met enkele clubgenoten. Alles -uiteraard weer- wegens de corona problematiek.
Het werd ook rustig op het gebied van de inzetten. Waar we in januari twee maal in actie kwamen (Kampen en Almelo) en één keer stand-by waren voor een actie, werd de rest van het jaar voornamelijk gedomineerd door volstrekte stilte. In augustus hebben we nog één keer stand-by gestaan voor een actie. Zie voor deze en andere activiteiten ons blog op deze site.
Ook het overleg tussen de politie en de SRO, waarvan Sirius nog steeds deel uitmaakt, werd op een heel laag pitje gezet door alle perikelen rond “het virus”. Hopelijk zal 2021 meer duidelijkheid gaan geven over de positie van de SRO in de landelijke reddingshonden-inzet.
Wordt vervolgd in 2021.
Hans Groote