Zoekprestaties

De zoekprestatie bestaat uit het verwijzen van een slachtoffer. Dat wil zeggen dat de hond op duidelijke wijze de geleider toont waar het slachtoffer zich bevindt of waar de hond de duidelijkste geur-indicatie krijgt van een slachtoffer. Het is immers niet altijd mogelijk om direct fysiek contact te maken met een slachtoffer. Denk hierbij aan mensen, die bedolven zijn onder puin of sneeuw, of mensen die onder het wateroppervlak liggen. In deze gevallen zal de hond samen met de geleider en eventuele helpers verder werken tot het slachtoffer fysiek gelokaliseerd is.

Inzetwaardig (= het koppel beheerst de zoekmethode)
De term “dubbel blind oefening” wordt gebruikt om een oefening te duiden waarbij noch de hondengeleider, noch de instructeur weten of en waar het slachtoffer, of slachtoffers verborgen is/zijn. Voor de beoordeling van de zoekprestatie is dit van essentieel belang, want de hond kan uit de menselijke lichaamstaal heel goed opmaken of het slachtoffer ‘hier ergens’ moet zijn, om vervolgens het zoeken te intensiveren. Het is dan ook een trainingsfout om (te vaak) met voorkennis van de plaats van het slachtoffer een oefening te beginnen: de hond kan gauw aanwennen om meer op de lichaamstaal van de begeleider en/of instructeur te letten dan daadwerkelijk te ‘zoeken met de neus’.
Het is de dubbel blind oefening die bepalend is voor de inzetwaardigheid van een koppel.

Inzetbaar (= het koppel is mentaal en fysiek in staat op inzet te gaan)
De fysieke staat van geleider en / of hond is een duidelijke factor in het bepalen van de kwaliteit van de zoekprestatie en behoeft verder weinig uitleg. De mentale staat van geleider en hond is echter een minstens zo zwaar wegende factor. Een traumatische ervaring kan een geleider (tijdelijk) ongeschikt maken om op inzet te gaan (denk hier aan relationele problemen zoals het overlijden van een dierbare oid), of de hond kan een trauma hebben opgelopen dat een soortgelijke reactie oproept (denk hierbij bijvoorbeeld aan vuurwerk oid).
We houden deze factoren nauwgezet in de gaten tijdens onze trainingen teneinde de “vorm van de dag” te kunnen inschatten en dus het koppel te kunnen waarborgen als inzetbaar.

Veiligheid
De zoekprestatie staat geheel in het teken van veiligheid voor de geleider en de hond. Het natuurlijke respect dat een hond instinctief toont voor gevaarlijke situaties wordt altijd in acht genomen. Er wordt dus voor gewaakt om dit natuurlijke respect voor gevaar niet door middel van appèl training te verminderen of zelfs geheel ‘weg te trainen’. De onderlinge samenwerking tussen de geleider en de hond is de sleutel waarmee gevaarlijke situaties worden onderkend en op veilige wijze worden opgelost.

[Terug naar Kwaliteitsbewaking]